خلاصه اینکه به زبان ساده می‌توان گفت خبرنگاری در کشور ما چند اصل کلی دارد اینکه اگر قرار باشد از مدیری تعریف کنی نیاز به هماهنگی ندارد و مدیر مربوطه تحت هر شرایطی فرصت حرف زدن دارد و البته با قید اینکه تمایلی به مطرح کردن خودش ندارد، مفصل صحبت می‌کند. اصل بعدی اینکه اگر بخواهید یکی از کارهای مدیر محترمی را نقد کنید باید هفت خوان هماهنگی را بگذرانید تا شاید چند دقیقه آن هم کوتاه و مختصر به پرسش‌هایتان پاسخ بدهند. اصل نانوشته دیگری هم هست که اگر چند بار از کاه یک مدیر کاربلد کوه بسازید و غیرمستقیم ارادت خود را به وی ثابت کنید هرساعت شبانه روز می‌توانید با وی تماس بگیرید چون می‌داند از جانب شما هیچ خطری او را تهدید نمی‌کند. با این وصف، گرفتن چند سطر پاسخ ساده برای یک سؤال گاهی چند هفته زمان می‌برد. برای آنکه اندکی مصداقی‌تر به موضوع بپردازیم به نمونه اخیر این اتفاق اشاره می‌کنیم.

  انتظاری که دوهفته‌ای شد

از حدود دوهفته قبل برای اطلاع از آخرین تصمیم درخصوص باند سوم فرودگاه مشهد خواستار پاسخ مدیرکل فرودگاه‌های استان در این باره شدیم. در ابتدا و بر اساس ضوابط با مدیر روابط عمومی این مجموعه تماس گرفته و خواهان هماهنگی امور شدیم، تصور اولیه و برداشت ظاهری ماجرا این است که در چنین مواقعی اگر مدیری فرصت یا تمایل گفت‌وگو ندارد پاسخی هرچند کوتاه را به روابط عمومی خودش می‌دهد تا در اختیار رسانه مربوطه قرار دهد اما با گذشت روزها حتی همین اتفاق هم نیفتاد وروابط عمومی مورد نظر تنها قول پیگیری می‌داد. هفته دوم تصمیم گرفتیم مستقیماً با خود مدیر کل تماس بگیریم چرا که قرار بود تنها به یک سؤال پاسخ دهد که بی‌شک کمتر از پنج دقیقه زمان لازم دارد اما تماس‌ها پاسخ داده نشد و در نهایت از طریق پیامک ضمن معرفی خودمان سؤالمان را نیز مطرح کردیم. خوشبختانه آقای مدیر پیامک ما را دیدند و پاسخ دادند که سؤالات را فاکس کنید و وقتی برایشان نوشتیم که تنها همین سؤال است که باند سوم در چه مرحله‌ای قرار دارد دیگر پاسخی ندادند و تماس‌ها با وی و روابط عمومی مجموعه به نتیجه‌ای نرسید. خلاصه اینکه ما به این گونه رفتارهای مدیران عادت کرده‌ایم، اینکه آقای مدیرکل به جای نوشتن اینکه سؤالات را نمابر کنید می‌توانست بنویسد هنوز در مرحله رایزنی هستیم یا به زودی خبر نهایی را اعلام می‌کنیم تا حداقل پاسخی داده باشد.

  رسانه تک نفره

نکته جالب دیگر در این ماجرا این بود که وقتی به فضای مجازی سری زدیم دیدیم همین مدیرکل محترم که فرصت چند دقیقه پاسخگویی به رسانه‌ها را ندارد خودش مانند رسانه‌ای یک نفره است و از اتفاق ریز و درشت روزمره خودش عکس و خبر دارد. از ورزش و کیک بریدن و سفره شب یلدا گرفته تا فیلم لحظه فرود هواپیما را می‌شود پیدا کرد، اما در طول دوهفته که روابط عمومی مجموعه تحت مدیریتش و خبرنگار یک رسانه پیگیر بوده چند دقیقه فرصت نداشته پاسخی درحد جمع کردن موضوع حتی از طریق روابط عمومی به یک خبرنگار بدهد. نکته دیگر اینکه شاید همین عدم ارتباط با رسانه‌ها موجب شده تا وی از این نکته غافل شود که دیگر سال‌هاست چیزی به نام ارسال سؤالات از طریق نمابر منسوخ شده و اگر هم می‌خواستند صحت ادعای خبرنگار مربوطه را بررسی کنند باید از طریق روابط عمومی مجموعه خودشان نسبت به موضوع اطمینان لازم را به دست می‌آوردند و آنگاه پاسخ می‌دادند. با این وصف شواهد نشان می‌داد تلاش‌های روابط عمومی زیرمجموعه مدیرکل محترم هم نتیجه‌ای نداشته و ما همچنان منتظر پاسخ این مدیر هستیم. البته ذکر این نکته لازم است که بسیاری از مدیران هستند که همواره خود را موظف به پاسخگویی می‌دانند و از ارباب رجوع گرفته تا خبرنگار و حتی مدیران بالادستی برایشان تفاوتی ندارد و به معنای واقعی کلمه خود را مسئول می‌دانند و آنچه مد نظر ما در این نوشته است شامل تعداد معدودی از مدیران است.

منبع: روزنامه قدس

انتهای پیام /